P
oniżej zamieszczam interpelację poselską skierowaną do Premiera Donalda Tuska w sprawie dodatkowego wyjaśnienia przez rząd przyczyn opóźnień w przyjęciu i wdrożeniu Krajowego Programu Bezpieczeństwa w Lotnictwie Cywilnym w Polsce.
Szanowny Panie Premierze!
Otrzymaną odpowiedź na moją interpelację nr 25667 w sprawie wyjaśnień rządu dotyczących opóźnień w przyjęciu i wdrożeniu Krajowego Programu Bezpieczeństwa w Lotnictwie Cywilnym w Polsce skierowaną na ręce ministra infrastruktury i rozwoju nie mogę uznać za zadowalającą. Zawarte w odpowiedzi na tę interpelację wyjaśnienia nic nie wyjaśniają, natomiast mogą stanowić próbę wprowadzenia w błąd opinii publicznej.
Nadal nie wiadomo, dlaczego Załącznik 19 do Konwencji ICAO był tłumaczony przez ponad rok?
Nadal nie wiadomo, w jakim celu przed opublikowaniem przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego przetłumaczony tekst załącznika był poddany kilkumiesięcznym konsultacjom, których wyniki nie zostały opublikowane?
Nadal nie wiadomo, dlaczego równolegle z tłumaczeniem Załącznika 19 nie podjęto prac związanych z nowelizacją Oświadczenia rządowego z 2003 r. (Dz. U. Nr 146, poz. 1413) w sprawie mocy obowiązującej załączników do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym?
Nadal nie wiadomo, dlaczego, Urząd Lotnictwa Cywilnego, dopiero po opublikowaniu tekstu załącznika, przez co najmniej 3 miesiące prowadzi prace legislacyjne nad dodaniem jednej pozycji do wykazu załączników zawartych w tym oświadczeniu?
Nadal nie wiadomo, dlaczego, bez żadnego wyjątku korzysta się w pełnym zakresie z możliwych odstępstw dotyczących wprowadzania regulacji wspólnotowych?
Nie jest mi znany żaden dokument uzasadniający przyjęcie takiego trybu postępowania. Sam fakt, że we wszystkich możliwych przypadkach zastosowano odstępstwa może być zinterpretowany tylko w jeden sposób. Taką przyjęto metodę. Nie przyjęto metody szczegółowego analizowania skutków wdrożenia lub skorzystania z odstępstwa w stosunku do każdego rozporządzenia. To bardzo szkodliwe podejście.
W odpowiedzi na moją interpelację w przedmiotowej sprawie zawarto informację, że brak dokumentu zawierającego podstawowe przepisy dotyczące tworzenia i funkcjonowania systemów zarządzania bezpieczeństwem przez podmioty rynku lotniczego (Załącznik 19) nie stanowią przeszkody w ustanawianiu systemów SMS, nie jest poważnym odniesieniem się do tegoż zagadnienia. Przytoczone przepisy wspólnotowe dotyczące tych systemów stanowią rozwinięcie ustaleń ogólnych zawartych w przepisach ICAO i adaptują je do potrzeb poszczególnych podmiotów lotniczych. Tylko tej podstawy nie ma, jako dokumentu mającego moc obowiązującą.
Czy Polska może „obejść się” bez Załącznika 19? Czy lotnicze środowisko domagające się tego załącznika nie ma racji? W takim razie, dlaczego podjęto mozolne prace związane z nowelizacją oświadczenie rządowego z 2003 roku?
Podmioty zobowiązane do ustanowienia systemów zarządzania bezpieczeństwem oczekują na Krajowy Program Bezpieczeństwa w Lotnictwie Cywilnym. Jest im niezbędny do określenia dopuszczalnych poziomów bezpieczeństwa, do których muszą odnosić się analizując stan bezpieczeństwa w dziedzinach ich dotyczących. I tego całe środowisko lotnicze też się domaga.
Co stoi na przeszkodzie zrealizowania dezyderatu nr 3 sejmowej Komisji Infrastruktury z dnia 5 grudnia 2012 roku?
Przecież już 2012 roku prace na tworzeniem KPBwLC były mocno zaawansowane. Zmiany podejścia do niektórych zagadnień nie miały zasadniczego znaczenia dla fundamentów konstrukcji programu. Więc dlaczego powołuje się nowy zespół do opracowania koncepcji programu? Czy prace będą trwały przez kolejne 3 lata do roku 2017?
W związku z taką sytuacją uprzejmie proszę Pana Premiera o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1. Czy zgadza się Pan Premier z praktyką ministra właściwego do spraw transportu, że interes polskich podmiotów lotniczych polega na odraczaniu terminu wejścia w życie wszystkich rozporządzeń Unii Europejskiej?
2. Czy minister właściwy do spraw transportu nie powinien zapewnić takiego udziału strony polskiej w pracach legislacyjnych nad tworzeniem prawa UE aby podnosić sprawy uwarunkowań polskich środowisk i wpływać na terminy wejścia w życie rozporządzeń, zamiast mechanicznie wykorzystywać możliwe odstępstwa już po ich opublikowaniu?
3. Czy minister właściwy do spraw transportu jest w stanie zapewnić właściwe warunki do dostosowania się podmiotów lotniczych do wymagań przepisów międzynarodowych w obszarze zarządzania bezpieczeństwem?
4. Czy minister właściwy do spraw transportu jest w stanie określić ostateczny termin nadania mocy obowiązującej Załącznika 19 oraz termin wejścia w życie Krajowego Programu Bezpieczeństwa w Lotnictwie Cywilnym?
Z poważaniem
/-/ Jerzy Polaczek
